Wanneer u naast een groot dier staat dat u dwergt, is het moeilijk om niet na te denken over hoeveel ze wegen en hoeveel andere dieren dezelfde hoeveelheid wegen. Hieronder is een lijst met 12 soorten dieren die allemaal een gemiddeld gewicht van 1200 pond hebben.
Lijst met dieren die ongeveer 1200 pond wegen. De meest voorkomende diersoorten die ongeveer 1200 pond wegen:
- Melkkoeien en vee
- Amerikaanse bizon
- Buffel
- Venster
- Geweldige witte haaien
- Tijgerhaaien
- Krokodillen
- Ijsberen
- Kodiak beren
- Eland
- Paarden
- Dromidaries
Gezien het feit dat 1200 pond meer kan wegen dan een grote automaat, of twaalf kleine vrouwen, bekijk dan elk van de soorten en hun ondersoorten en wat nodig is om hun gewicht te behouden, en waarom ze zo uniek zijn.
Melkkoeien/vee
Een van de meest voorkomende soorten dieren die in mijn onderzoek naar voren kwamen, was koeien of runderproducten. Bovine verwijst in grote lijnen naar elke specifieke soorten vee. Of het nu gaat om het normale Amerikaanse vee of Afrikaanse rassen, de gemeenschappelijke over de hele wereld was dat deze wezens, met name de mannelijke stieren, vaak ongeveer 1200 pond wegen.
In Noord -Amerika weegt een van de meest voorkomende rassen in melkkoeien, zoals de iconische jersey koe -stieren, gemiddeld 1200 pond wanneer het op de hele grootte wordt gekweekt. De vrouwtjes variëren een beetje aan de kleinere kant, maar zijn nog steeds een aanzienlijke 1000 pond.
Vrouwelijke melkkoeien consumeren meestal dagelijks veel meer voer dan hun mannelijke tegenhangers om hun melkproductie te ondersteunen. Een vrouwelijke zuivelkoe die in productie is, kan elke dag meer dan 120 pond natte voer en 50 pond droge voer vereisen; Een stier hoeft echter zelden veel meer te consumeren dan ongeveer 25 pond voer dagelijks.
Amerikaanse bizon
Een van de soorten die verschilden waar de vrouwtjes hen in het bereik van 1200 pond brachten, was de Amerikaanse bizon. Vrouwelijke Amerikaanse bizons gemiddeld gewichten van ongeveer 800-1200 pond. De mannen voor de Amerikaanse bizon wegen de neiging om een beetje aan de hogere kant te wegen, maar waren uiteindelijk gemiddeld 1687 pond.
Bison consumeert gedurende de dag ongeveer 25 pond gras en handhaaft hun lichaamsgewicht en energie.
Buffel
Over de hele wereld zijn er ook een verscheidenheid aan extra rundersoorten die ook ongeveer hetzelfde wegen. Water Buffalo wordt het meest prominent gevonden in Azië en de zwaarste van het mannelijke buffelgemiddelde rond het bereik van 1200 pond.
Water Buffalo is de grootste van de runderproducten en verbruikt een verscheidenheid aan bomen, struiken en waterplanten. De Afrikaanse Buffalo, die lijkt op de waterbuffel, heeft een Savannah -ondersoorten die ook rond dit bereik binnenkomen.
Venster
Een van de meest voorkomende dieren die op mijn onderzoek kwamen, omdat het wegen van ongeveer 1200 pond was de Manatee. Het zwaardere uiteinde van de schaal voor deze zachte reuzen is ongeveer 1300 pond voor de vrouwtjes, maar de iets kleinere mannen wegen rond de 1200 pond. De toepasselijk genoemde zeekoeien worden zodanig genoemd omdat ze bekend staan om lui en voeden met verschillende vegetatie.
Dugongs zijn nauw verwant aan de Manatee, maar zijn dichter bij Azië, Afrika en Australië gevonden, hebben op dezelfde manier een gewichtsbereik waar het gemiddelde ongeveer 1200 pond loopt. De warme waterminnende reuzen kunnen vaak ongeveer 88 pond zeegras per dag eten en hun ontspannen grazen op diepten van meer dan 100 voet diep behouden.
Geweldige witte haaien
Een van de weinige roofdieren op de resultaten was de bekende grote witte haai. Deze kolossen staan bekend om vliegen wanneer ze uit het water springen om ten prooi te vangen. De pure kracht die nodig is om hun 1200 tot 2400 pond door de lucht voort te stuwen is verbazingwekkend. Ondanks hun enorme schaal verbruiken grote blanken slechts ongeveer 3 pond vis per dag.
Hun lichaam is gebouwd om het voedsel in de loop van de tijd langzaam af te breken, waardoor ze veel langere tijd tussen de maaltijden kunnen in stand houden.
Tijgerhaaien
Net als bij de grote blanken kunnen tijgerhaaien variëren van 800 tot 1400 pond, met een vergelijkbaar lichaamssysteem waar ze tussen de maaltijden, deze veel vaker waargenomen haaien, een aanzienlijke bedreiging kunnen verbruiken en een aantal meer vaak waargenomen haaien, een aanzienlijke bedreiging kunnen verbruiken hun prooi.
Deze aanzienlijk veel agressievere haaien zijn verantwoordelijk voor meer niet -uitgelokte aanvallen op mensen dan enig ander ras van haaien.
Krokodillen
In het bijzonder gemiddeld de Nile -krokodil is gemiddeld tussen 500 en 1200 pond. Hun Amerikaanse tegenhangers zijn meestal iets kleiner, terwijl hun tegenhangers van zoutwater de neiging hebben een beetje zwaarder te zijn. De belangrijkste reden voor deze verschillen is de regio waarin ze leven en de beschikbaarheid van prooi in hun respectieve klimaten.
Gemiddeld eet de Nile -krokodil niet zo vaak als de meeste andere dieren, die gemiddeld 50 maaltijden per jaar eten; Hun lichaam is in staat om veel langere periodes te volhouden zonder constante voedselbronnen.
Ijsbeer
Een van de grotere beren in het algemeen, de ijsberen gemiddeld tussen ongeveer 700 en 1600 pond. Met hun behoefte om hun lichaamstemperatuur in veel koudere omstandigheden te behouden dan de meeste van hun warmere klimaat tegenhangers, eten ijsberen vaak veel meer vleeszware diëten dan andere berensoorten die ook afhankelijk zijn van extra bessen voor hun dieet.
Poolberen kunnen een verbazingwekkende 150 pond consumeren in een enkele vergadering, maar vanwege de schaarste van hun voedselbronnen kunnen ze soms ook enkele dagen tussen de maaltijden gaan.
Kodiak beren
Kodiak draagt bewoont een kleine eilandketen in het zuidwesten van Alaska en gemiddeld iets minder dan ijsberen op de gewichtsschaal. Ze kunnen zo groot worden als 1500 pond op hun grootste en staan op meer dan tien voet lang, maar gemiddeld wegen deze grote ondersoorten bruine beren gemiddeld ook ongeveer 1200 pond.
Kodiaks zijn een van de zwaardere landcarnivoren en consumeren meer dan 6000 pond zalm per jaar.
Eland
Een andere inwoner van de Alaska en Noord -Amerikaanse grenzen is de eland. In het bijzonder kan volwassen mannelijke elanden gemiddeld ongeveer 1200 pond, variërend overal van ongeveer 800 pond aan de magere kant tot 1500 pond aan de hoge kant.
Moose is een van de zwaarste soorten die verband houden met de hertenfamilie, die de meeste van hun tegenhangers in hoogte torenhoogt. Gemiddeld verbruikt een eland ongeveer 50 pond ruwvoer om zijn gewicht per dag te behouden.
Paarden
Een van de soorten met de meeste ondersoorten die in het bereik van 1200 pond vallen, is paarden. Paardenrassen hebben zoveel ondersoorten en bouwt het moeilijk om alle verschillende rassen op te sommen om in deze gewichtscategorie te vallen. Meestal vallen de middelgrote tot middelgrote rassen zoals kwartpaarden, Andalusiërs, Appaloosas, Standardbred-Amerikanen binnen dit bereik.
Gemiddeld moeten paarden dagelijks tussen de vijftien en twintig pond hooi consumeren om hun gewicht te behouden. Tijdens de vriestemperaturen vereisen ze een toename van de calorie -inname om hun energie en lichaamstemperatuur in de kou te behouden.
Ter vergelijking: het kleinere uiteinde van paardenrassen, exclusief pony's, hebben de neiging gemiddeld tussen 700 en 1100 pond te gemiddeld. Lean, racende paarden zoals volbloeden en Arabieren vallen meestal in dit bereik. De grootste paardenrassen zijn meestal grote werkvoorraad, zoals Clydesdales, Percheron en trekrassen. Deze grote werkende dieren kunnen maar liefst 2600 pond wegen.
Dromedaries
Hesteerbaar door hun enkele bult, hebben deze Arabische kamelen gemiddeld ongeveer 1200 pond, omdat hun bulten, ondanks populair geloof, winkels van vet zijn in plaats van water. Vrouwtjes wegen ongeveer 1200 pond, terwijl de mannen kunnen variëren van 900 tot 1300 pond.
Het dromedaris -lichaam helpt hen evolutionair met waterbehoud om zich aan te passen aan hun extreem hete, woestijnhabitat. Terwijl de meeste mensen geloven dat hun bulten water opslaan, laten de dikke winkels de dromedaris toe om de vetcellen af te breken en om te zetten in energie tijdens perioden van langdurige hitte waar hun voedselbron schaars wordt.
